Psylocybina w leczeniu alkoholizmu

Alkoholizm jest trudnym do leczenia zaburzeniem psychicznym, obciążającym poważnie zdrowie publiczne. Niszczy nie tylko chorego, ale też jego bliskie otoczenie i wpływa na całe społeczeństwo. Istniejące terapie mają umiarkowaną skuteczność, przy wysokim odsetku nawrotów. Wstępne badania sugerują, że całkiem spory potencjał może mieć psylocybina w leczeniu alkoholizmu. Jest to substancja psychodeliczna, którą zawierają magiczne grzyby psilocybe cubensis. Sesje terapeutyczne z udziałem psylocybiny mogą skutecznie wywoływać istotne doświadczenia, które sprzyjają wyrwaniu się z nałogu.

foto. Freepick,com

Działanie psylocybiny


Psychodeliki, w tym psylocybina mają zdolność skutecznego wywoływania głębokich zmian w świadomości i poczuciu własnej tożsamości. Psylocybina, która jest agonistą serotoniny, wywołuje głębokie zmiany w percepcji zmysłowej, emocjonalnej i poznawczej, głównie poprzez oddziaływanie z receptorem serotoniny 2A (5-HT2A).

Dowody kliniczne sugerują, że psylocybina oraz inne substancje psychodeliczne, takie jak LSD, meskalina i ayahuaska, mogą mieć potencjał terapeutyczny w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych, w tym dużych zaburzeń depresyjnych, leczenia opornej depresji, lęku i depresji u pacjentów onkologicznych oraz w terapii rzucania palenia tytoniu. Charakteryzuje się ona niskim ryzykiem toksyczności i nie wykazuje tendencji prowadzących do uzależnienia ani nie powoduje kompulsywnego zażywania u ludzi. Dlatego właśnie psylocybina w leczeniu alkoholizmu może być kluczowa. Potencjał nadużywania jest niski i nie ma zwiększonego ryzyka wystąpienia problemów psychicznych, takich jak zaburzenia psychotyczne. W warunkach klinicznych, przy odpowiednim wsparciu psychologicznym, psylocybina jest uznawana za bezpieczną. Mistyczne, czy też duchowe doświadczenie, przez które przechodzi pacjent mogą odmienić jego życie.

Leczenie alkoholizmu psylocybiną – badania.

Magiczne grzyby mogą sprzyjać pozytywnym zmianom w zachowaniach związanym z piciem, kiedy są zastosowane w kontekście terapeutycznym i pod opieką specjalistów. Najnowsze badania sugerują, że psylocybina zmienia obwody przedczołowe i limbiczne mózgu w zaburzeniach związanych z używaniem alkoholu.

W przeciwieństwie do obecnych opcji farmakologicznych, reakcja na terapię psylocybiną jest szybka, zauważalna już po 8 godzinach od pierwszej sesji dawkowania. Efekt jest trwały, ponieważ korzyści z terapii utrzymują się od 6 miesięcy do nawet 4,5 roku po ostatniej sesji dawkowania.

Badania kliniczne – psylocybina w kontekście alkoholizmu

Wczesne badania, jeszcze z lat 50, nie spełniają standardów nowoczesnej nauki. Współczesna metaanaliza sześciu randomizowanych, kontrolowanych badań (obejmująca 536 uczestników), przeprowadzona w latach 1966-1970, wykazała znaczącą skuteczność pojedynczego podania psychodelików. Jedna dawka była w stanie pomóc w leczeniu alkoholizmu i osiągnięciu abstynencji. W ostatnich latach zainteresowanie substancjami psychodelicznymi ponownie się nasiliło, a psylocybina, naturalnie występujący związek obecny w grzybach psylocybe, zyskuje na znaczeniu w psychiatrii.

Badania w obszarze funkcjonowania wykonawczego (zestaw umiejętności niezbędnych do kontrolowania i samoregulacji zachowania) wykazały, że substancje psychodeliczne zwiększają elastyczność poznawczą oraz kontrolę, umiejętności uważności oraz zdolność psychologicznego oddzielenia się od myśli i emocji. Stwierdzono także, że u pacjentów z zaburzeniem używania alkoholu, psylocybina sprzyja zwiększeniu poczucia własnej skuteczności oraz poprawie kontroli nad zachowaniem. Wyniki sugerują wpływ na nastrój (np. zmniejszenie neurotyczności i depresji, zwiększenie pozytywnych uczuć), redukcję pragnień związanych z używaniem substancji oraz zwiększenie otwartości i sumienności. Psychodeliki mogą również wzmacniać metapoznanie. Odnotowano to w testach poprzez przesunięcia wartości i przejście z trybu automatycznego działania do bardziej świadomego przetwarzania doświadczeń.


Reklama

growkit golden teacher darmowa dostawa

Przebieg badań

Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej psilocybinę lub aktywne placebo w połączeniu z sesjami psychoterapeutycznymi. Opieka terapeutyczna miała na celu wzmocnienie wglądu psychologicznego i przetwarzania emocjonalnego ułatwionego przez psylocybinę.

Przed sesją uczestnicy przeszli sesje terapii przygotowawczej, które obejmowały wywiad motywujący oraz strategie poznawczo-behawioralne. Kluczowym celem tej fazy było ustalenie oczekiwań, zbudowanie zaufania oraz zapewnienie strategii radzenia sobie w kontekście przyszłych doświadczeń związanych z psylocybiną.

Fundamentem metodologii był rezonans magnetyczny wykonany na pacjentach trzy dni przed oraz dwa dni po zabiegu. Dzięki tym skanom naukowcy mogli zaobserwować zmiany w aktywności mózgu, gdy uczestnicy byli narażeni na obrazy związane z napojami alkoholowymi oraz obrazy wywołujące pozytywne, negatywne i neutralne reakcje emocjonalne.

Zauważono istotne zmiany we wzorcach aktywności mózgu w odpowiedzi na bodźce związane z alkoholem oraz na bodźce emocjonalne. Te zmiany sugerują, że doszło do zmian w przetwarzaniu nerwowym w obszarach mózgu związanych z uczuciem głodu, regulacją emocji oraz podejmowaniem decyzji.

Terapia psylocybiną prowadziła do zwiększenia aktywności w obszarach przyśrodkowej i bocznej korze przedczołowej oraz w lewym jądrze ogoniastym — obszarach odpowiedzialnych za funkcje poznawcze wyższego rzędu. Czyli takich, jak skoncentrowane na celu zachowanie, podejmowanie decyzji oraz regulacja emocji.

Zaobserwowano zmniejszenie aktywności w korze wyspy, ruchowej, skroniowej, ciemieniowej, potylicznej oraz móżdżku. Te obszary często są powiązane z uczuciem głodu, automatycznymi wzorcami zachowania oraz przetwarzaniem sensorycznym. Sugeruje to, że psylocybina może zmniejszać intensywność sygnałów związanych z alkoholem.

Naukowcy oczekiwali także, że podczas rezonansu zauważą zmiany w obszarach mózgu, które związane są z nagrodą. Tu jednak było kolejne zaskoczenie, te obszary „nagrody” były niepobudzone, co jest dodatkowym plusem na korzyść psylocybiny.

Podsumowanie

Psylocybina w leczeniu alkoholizmu może stanowić ogromny przełom w terapii uzależnionych. Niestety ilość badań nadal jest niewystarczająca. Nauka nie do końca rozumie mechanizmy działania psylocybiny. Istotne jest również wyeliminowanie wszystkich potencjalnych skutków ubocznych. Środowisko i wsparcie terapeutyczne są kluczowe. Bezpieczeństwo i efektywność terapii zależą od różnych czynników, takich jak jakość substancji, ustawienia terapeutyczne oraz indywidualna reakcja pacjenta. Nowe ustalenia naukowe wskazują na obiecującą przyszłość terapii psychodelicznej. Akceptacja społeczna psychodelików zaczyna się zmieniać na ich korzyść. Coraz więcej krajów zmierza w kierunku dekryminalizacji tych substancji. Pomimo obiecujących wyników, terapia psylocybiną pozostaje kontrowersyjna, głównie z powodu jej statusu prawnego. Psylocybina w leczeniu alkoholizmu w Polsce to nadal temat nieosiągalny. Głęboko jednak wierzymy, że najbliższe lata to zmienią.

Przypisy:

https://www.nature.com/articles/s41598-024-52967-8

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9577917/

https://reach4.biz/inwestowanie/psylocybina-moze-przyniesc-przelom-w-leczeniu-alkoholizmu-to-branza-o-wartosci-475-mld-usd/

https://jamanetwork.com/journals/jamapsychiatry/fullarticle/2795625?guestAccessKey=e1328a7a-6e79-43f8-ad04-143fd8134839&utm_source=For_The_Media&utm_medium=referral&utm_campaign=ftm_links&utm_content=tfl&utm_term=082422

Asia
Asia
Artykuły: 59

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *